پژوهش جدید دانشگاه آکسفورد نشان میدهد بخشی قابل توجه از نقره موجود در گنجینهای وایکینگی یافتشده در نزدیکی شهر بیدیل در شهرستان نورث یورکشایر انگلستان، از مسیرهای تجاری دور دست، تا عراق و ایران امروز، تامین شده است.
طی مراسمی با حضور مشاور عالی وزیر و رئیس مرکز بین الملل وزارت میراث فرهنگی، مدیر و کارشناسان مجموعه فرهنگیتاریخی نیاوران، بخش انگلیسی وب سایت این مجموعه رونمایی شد.
پژوهشهای جدید نشان میدهد که گردشگری گلف در ایرلند شمالی نهتنها به رشد اقتصادی این منطقه کمک کرده، بلکه موجی از سرمایهگذاریهای کلان در صنعت ساختوساز هتلداری را به راه انداخته است.
یک حقوقدان توضیحاتی درباره موارد ممنوعالخروجی و شرایط قانونی آن همچنین امکان خروج از کشور افراد دارای سوءپیشینه کیفری ارائه داد.
باستانشناسان در ایالت زاکسن- آنهالت آلمان، مجموعهای از گودالهای آیینی ۵هزار ساله را کشف کردهاند که شامل کاسههای سفالی کامل، استخوانهای انسان و سگ، و بقایای سوختگی از خانههاست، یافتههایی که راز مراسم مذهبی پیشاتاریخی را نمایان میسازد.
گاهی یک نام، راز قرنها را در خود پنهان میکند؛ معبد چغازنبیل، واژهای که بسیاری در نگاه اول نمیتوانند با مفهوم آن ارتباط برقرار کنند، در واقع از ترکیب دو واژهی لری «چغا» (تپه) و «زنبیل» (سبد) ساخته شده است؛ اشارهای به شکل این سازه شگفتانگیز که همانند سبدی عظیم از دل خاک سر برآورده است. این نیایشگاه باستانی، شاهکاری از تمدن ایلامی و از مهمترین جاهای دیدنی شوش است که در سال ۱۹۷۹ در فهرست آثار ایران در یونسکو ثبت شد و در کنار بزرگترین گنجینههای تاریخی جهان قرار گرفت.
وقتی نام ایران در جهان باستان طنینانداز شد، نقطهای بود که این قدرت را به تصویر کشید؛ تخت جمشید، میراثی که نهتنها نماد اقتدار هخامنشیان است، بلکه یادگاری از دوران طلایی معماری ایرانی به شمار میرود. این مجموعه باشکوه در سال ۱۹۷۹ بهعنوان یکی از نخستین آثار ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد و هنوز، پس از ۲۵۰۰ سال، جلوهای از نبوغ، هنر و سیاست است.
چشماندازی از بازماندههای شهر کهن بم در میانهی بیابان، آنجا که تندباد شن بر دیوارهای خاموش میوزد، شهری ماندگار آرام گرفته است؛ بم کهن، گنجینهای که بیش از دو هزاره تاریخ را پاس داشته و امروز در فهرست میراث جهانی یونسکوِ ایران میدرخشد. این کانون شهری که زمانی بر گرهگاه راههای بازرگانی باستان مینشست، از […]
هفت قرن پیش، در میانهی دشتهای پهناور زنجان، شهری بنا شد که قرار بود پایتختی برای شکوه ایلخانیان باشد؛ و در قلب این شهر، گنبدی برخاست که امروز هنوز آسمان را میشکافد. آرامگاه سلطانیه، یکی از جاهای دیدنی زنجان و شاهکاری که در فهرست آثار ایران در یونسکو ثبت شده است، با گنبد فیروزهای عظیمش نهتنها نماد معماری ایرانی–اسلامی است، بلکه یادگاری از آرزوهای سلطانی است که میخواست تاریخ را بهگونهای دیگر بنویسد.
هیچ بنایی در ایران نیست که چنین نجوا کند: «من آغازگر تاریخم«. آرامگاه کوروش نه فقط یک مقبره، که یادمانی است از اندیشهای که برای نخستینبار، آزادی و کرامت انسان را معنا کرد. این اثر شکوهمند، بخشی از مجموعه پاسارگاد است؛ همان جایی که در ۵۵۰ پیش از میلاد، کوروش بزرگ مسیر جهان را تغییر داد.