نگاهی به هنر تذهیب و زیبایی‌های بی‌نظیر آن گاهی زیبایی در جزئیات معنا پیدا می‌کند؛ در پیچ‌وخم نقش‌هایی که با طلا و رنگ، جان کاغذ را زنده می‌کنند. این ظرافت بی‌مانند، نامی کهن دارد: هنر تذهیب؛ هنری که نه‌فقط شاخه‌ای از صنایع‌دستی ایران، بلکه زبان تصویری فرهنگ ایرانی است. تذهیب در لغت به‌معنای زراندود کردن […]
در سرمای زمستان، شعله‌ای کهن دوباره جان می‌گیرد؛ جشن سده، آیینی از دل تاریخ ایران که یادگار پیدایش آتش و ستایش نور در برابر تاریکی است. این جشن کهن در دهم بهمن، زمانی که شب بر زمین سایه انداخته، با افروختن آتشی بزرگ برگزار می‌شود؛ نمادی از پیروزی روشنایی و گرما بر سرما و ظلمت. […]
آوایی که از عمق تاریخ می‌آید، با صدایی نرم و روح‌نواز، قصه‌های هزارساله را روایت می‌کند؛ این، صدای ساز رباب است. سازی که خاستگاه آن را به خراسان بزرگ و دوران ایران پس از اسلام نسبت می‌دهند، اما رد پایش را می‌توان در سیستان و بلوچستان و سرزمین‌های همسایه چون افغانستان نیز یافت. این ساز […]
در میان برگ‌های زرد پاییز و نسیم خنک مهر، جشنی برپا می‌شد که هم‌سنگ نوروز در آداب و رسوم ایرانی جایگاه داشت؛ جشن مهرگان، یادگار روزگاری است که خورشید در برج میزان می‌درخشید و تقویم کهن ایرانی، آغاز نیمه دوم سال را با آیین و شادی گرامی می‌داشت. این جشن، نمادی از مهر، پیمان و […]
گاهی یک نام، راز قرن‌ها را در خود پنهان می‌کند؛ معبد چغازنبیل، واژه‌ای که بسیاری در نگاه اول نمی‌توانند با مفهوم آن ارتباط برقرار کنند، در واقع از ترکیب دو واژه‌ی لری «چغا» (تپه) و «زنبیل» (سبد) ساخته شده است؛ اشاره‌ای به شکل این سازه شگفت‌انگیز که همانند سبدی عظیم از دل خاک سر برآورده است. این نیایشگاه باستانی، شاهکاری از تمدن ایلامی و از مهم‌ترین جاهای دیدنی شوش است که در سال ۱۹۷۹ در فهرست آثار ایران در یونسکو ثبت شد و در کنار بزرگ‌ترین گنجینه‌های تاریخی جهان قرار گرفت.
وقتی نام ایران در جهان باستان طنین‌انداز شد، نقطه‌ای بود که این قدرت را به تصویر کشید؛ تخت جمشید، میراثی که نه‌تنها نماد اقتدار هخامنشیان است، بلکه یادگاری از دوران طلایی معماری ایرانی به شمار می‌رود. این مجموعه باشکوه در سال ۱۹۷۹ به‌عنوان یکی از نخستین آثار ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد و هنوز، پس از ۲۵۰۰ سال، جلوه‌ای از نبوغ، هنر و سیاست است.
نمایی از آثار باقی مانده از شهر باستانی بم در دل کویر، جایی که باد شن را بر دیوارهای خاموش می‌کوبد، شهری جاودانه آرمیده است؛ شهر باستانی بم، میراثی که بیش از دو هزار سال تاریخ را در خود حفظ کرده و امروزه در فهرست آثار ایران در یونسکو می‌درخشد. این شهر که روزگاری بر […]
هفت قرن پیش، در میانه‌ی دشت‌های پهناور زنجان، شهری بنا شد که قرار بود پایتختی برای شکوه ایلخانیان باشد؛ و در قلب این شهر، گنبدی برخاست که امروز هنوز آسمان را می‌شکافد. آرامگاه سلطانیه، یکی از جاهای دیدنی زنجان و شاهکاری که در فهرست آثار ایران در یونسکو ثبت شده است، با گنبد فیروزه‌ای عظیمش نه‌تنها نماد معماری ایرانی–اسلامی است، بلکه یادگاری از آرزوهای سلطانی است که می‌خواست تاریخ را به‌گونه‌ای دیگر بنویسد.
هیچ بنایی در ایران نیست که چنین نجوا کند: «من آغازگر تاریخم«. آرامگاه کوروش نه فقط یک مقبره، که یادمانی است از اندیشه‌ای که برای نخستین‌بار، آزادی و کرامت انسان را معنا کرد. این اثر شکوهمند، بخشی از مجموعه پاسارگاد است؛ همان جایی که در ۵۵۰ پیش از میلاد، کوروش بزرگ مسیر جهان را تغییر داد.
نمای کلی بخشی از سیستم هیدرولیک تاریخی شوشتر در قلب خوزستان تاریخی، شهری نهفته است که با ابتکار شگفت‌انگیزش، جهان را به تحسین واداشته؛ سیستم هیدرولیک تاریخی شوشتر، شاهکاری که مهندسی ایرانی را به اوج رساند. این مجموعه بی‌نظیر که در سال ۲۰۰۹ در فهرست آثار ایران در یونسکو ثبت شد، شامل سیزده سازه آبی […]