بزرگ‌ترین بندر ایران‌ | بندرعباس

بندرعباس، شهری ساحلی در جنوب ایران است که با مساحت ۱۲۵ کیلومترمربع، مرکز استان هرمزگان و شهرستان بندرعباس محسوب می‌شود. این شهر از شمال به مناطق کوهستانی و از جنوب به دریا منتهی می‌شود. به همین دلیل، سطح شهر از شمال به جنوب، شیب‌دار و با ارتفاعی بین صفر تا ۲۰ متر از سطح دریا قرار دارد.

بندرعباس، به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص خود، همواره محل رفت‌وآمد تجار و بازرگانان خارجی بوده است. این امر، تأثیرات فرهنگی قابل توجهی بر این شهر داشته است. از جمله آثار این تأثیرات، می‌توان به معبد هندوها اشاره کرد که در اواخر دوره قاجار به کمک مالی تجار هندی ساخته شده است. این معبد، چهارگوش بوده و گنبد بالای آن به سبک هندی طراحی شده است. همچنین، نقاشی‌های مذهبی بر روی دیوارها، برجک‌ها و تالار اجتماعات معبد، توجه بازدیدکنندگان را به سوی خود جلب می‌کنند.

تاریخچه بندرعباس

بندرعباس، شهری ساحلی در جنوب ایران است که با قدمتی بیش از 2500 سال، یکی از قدیمی‌ترین شهرهای کشور محسوب می‌شود. این شهر، در زمان سلطنت داریوش هخامنشی، به عنوان یکی از بنادر مهم ایران در ارتباط با کشورهای چین و هند انتخاب شد. در دوران اسلامی، بندرعباس به دلیل موقعیت جغرافیایی استراتژیک خود، همواره مورد توجه حاکمان بوده است. در قرن 13 میلادی، این شهر به یکی از مهم‌ترین مراکز تجاری جهان تبدیل شد. در آن زمان، بندرعباس به عنوان یکی از بنادر مهم مسیر تجاری ابریشم شناخته می‌شد و کالاهای زیادی از طریق آن از چین به اروپا حمل می‌شدند.

در قرن 16 میلادی، پرتغالی‌ها به بندرعباس حمله کردند و آن را به مدت 150 سال تحت کنترل خود درآوردند. در این دوران، پرتغالی‌ها از بندرعباس برای تجارت و گسترش نفوذ خود در منطقه استفاده می‌کردند. در سال 1622 میلادی، شاه عباس اول، پادشاه صفوی، با کمک انگلیسی‌ها، پرتغالی‌ها را از بندرعباس بیرون راند. پس از این پیروزی، نام بندر گمبرون به بندرعباس تغییر یافت. بندرعباس در دوران صفویه، به اوج شکوفایی خود رسید. در این دوران، این شهر به یکی از مهم‌ترین مراکز تجاری و فرهنگی ایران تبدیل شد. در آن زمان، بندرعباس به عنوان یکی از مراکز مهم تولید و صادرات ادویه، پارچه و سایر کالاهای تجاری شناخته می‌شد.

در دوران قاجار، بندرعباس همچنان یکی از مهم‌ترین بنادر ایران بود. در این دوران، این شهر به عنوان یکی از مراکز مهم تجارت بین‌المللی ایران و اروپا شناخته می‌شد. بندرعباس در دوران پهلوی، نیز به رشد و توسعه خود ادامه داد. در این دوران، این شهر به عنوان یکی از مهم‌ترین بنادر ایران در ارتباط با کشورهای حاشیه خلیج فارس شناخته می‌شد. امروزه، بندرعباس یکی از مهم‌ترین بنادر تجاری ایران است. این شهر به عنوان یکی از مراکز مهم تولید و صادرات کالاهای نفتی و غیرنفتی شناخته می‌شود.

فرهنگ و آداب و رسوم بندرعباس

بندرعباس، شهری ساحلی در جنوب ایران است که به دلیل موقعیت جغرافیایی و اقتصادی خاص خود، همواره محل زندگی مردم از نقاط مختلف ایران و جهان بوده است. این امر، تأثیرات قابل توجهی بر فرهنگ و آداب و رسوم محلی بندرعباس داشته است.

پوشش

پوشش زنان بندرعباس، ترکیبی از پوشش‌های محلی و خارجی است. زنان این منطقه، معمولاً چادر، پیراهن و شلوار بندری با رنگ‌های شاد و روشن می‌پوشند. این پوشش، شباهت زیادی به لباس‌های هندی دارد.

گویش

مردم بندرعباس با گویش بندری صحبت می‌کنند. این گویش، تحت تأثیر زبان‌ها و گویش‌های مختلف، از جمله عربی، آفریقایی، پرتغالی، هلندی، انگلیسی و فارسی، شکل گرفته است.

آداب و رسوم

آداب و رسوم محلی بندرعباس، نیز ترکیبی از آیین‌های اقوام مختلف است. برخی از این آداب و رسوم عبارتند از:

مراسم قبله دعا: این مراسم برای بارش باران برگزار می‌شود. در این مراسم، کودکان به صورت دسته‌جمعی در کوچه و بازار راه می‌روند و شعری محلی می‌خوانند و از مردم هدیه می‌گیرند. مردم نیز با شنیدن این شعر، از مکان و زمان برگزاری مراسم قبله دعا مطلع می‌شوند. در این مراسم، مردم روزه می‌گیرند، نماز می‌خوانند، دعا می‌کنند و با پختن نذری و پخش آن در بین فقرا، از خدا طلب بارش باران می‌کنند.

مراسم زنبیل‌گردان: این مراسم برای کمک به کودکانی که تا سن دو سالگی راه نیفتاده‌اند، برگزار می‌شود. در این مراسم، پدر و مادر کودک، جمعی از فرزندان همسایه را دعوت می‌کنند. سپس کودک را درون زنبیلی که از برگ درخت نخل بافته شده است، قرار می‌دهند و دیگر کودکان، زنبیل را گرفته و شعر می‌خوانند تا کودک زودتر راه بیفتد.

مراسم زار: این مراسم از آفریقا وارد ایران شده است. به اعتقاد مردم بندرعباس، فردی که دچار بیماری خاصی می‌شود، به علت ورود یک باد فرازمینی به بدنش بیمار شده است. این مراسم برای بهبودی فرد بیمار برگزار می‌شود. در این مراسم، فردی به نام مامازار یا بابازار، مسئولیت برگزاری مراسم را بر عهده دارد. فرد بیمار باید هفت روز قبل از شروع مراسم، قرنطینه شود. در طی مراسم، موسیقی خاصی نواخته می‌شود و مامازار یا بابازار با اعمالی نظیر حرف زدن با جن و ضربه زدن به او، بیماری را از بدن بیمار خارج می‌کند.

اقتصاد بندرعباس

بندرعباس، به‌عنوان مرکز استان هرمزگان، یکی از مهم‌ترین قطب‌های اقتصادی ایران محسوب می‌شود. این شهر، به‌واسطه موقعیت جغرافیایی و منابع طبیعی غنی خود، از ظرفیت‌های اقتصادی فراوانی برخوردار است.

کشاورزی بندرعباس

بندرعباس، به‌دلیل شرایط جوی و جغرافیایی مناسب، دارای زمین‌های حاصلخیز و باغ‌های مرکبات فراوان است. از مهم‌ترین محصولات کشاورزی این شهر می‌توان به خرما، نارنگی، انبه، مرکبات، تنباکو، ارده و مسقطی اشاره کرد.

صنعت بندرعباس

بندرعباس، به‌دلیل وجود معادن غنی نفت، گاز، کرومیت، فولاد، آلومینیوم و خاک سرخ، از پتانسیل بالای صنعتی برخوردار است. از مهم‌ترین صنایع این شهر می‌توان به صنایع نفت و گاز، فولاد، آلومینیوم، سیمان، پتروشیمی و صنایع غذایی اشاره کرد.

تجارت بندرعباس

بندرعباس، به‌دلیل قرار گرفتن در کنار خلیج فارس و برخورداری از بنادر مهم تجاری، از موقعیت تجاری ممتازی برخوردار است. این شهر، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین مراکز صادرات و واردات کشور، نقش مهمی در اقتصاد ملی ایفا می‌کند.

آب و هوای بندرعباس

بندرعباس، شهری ساحلی در جنوب ایران است که به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص خود، دارای آب و هوایی گرم و مرطوب است. میانگین بارش سالانه در این شهر، حدود 200 میلی‌متر است. گرم‌ترین دما در بندرعباس، 52 درجه سانتی‌گراد و سردترین دما، 2 درجه سانتی‌گراد است. این دماها در ماه‌های مختلف سال، به‌طور متفاوتی تجربه می‌شوند. از نیمه آبان تا نیمه فروردین، آب و هوای بندرعباس مطبوع است. در این مدت، دمای هوا معمولاً بین 15 تا 25 درجه سانتی‌گراد است. در ماه‌های اردیبهشت و خرداد، هوا در بندرعباس خشک است. دمای هوا در این مدت، به‌طور میانگین بین 25 تا 35 درجه سانتی‌گراد است. از تیر تا مهر، آب و هوای بندرعباس مرطوب و شرجی است. در این مدت، دمای هوا به‌طور میانگین بین 35 تا 45 درجه سانتی‌گراد است و رطوبت هوا نیز بسیار زیاد است.