نمایشگاه «بهگزارش زنان»؛ بازاندیشی در جایگاه زنان هنرمند نوگرا در تاریخ هنر ایران
ایده ما این بود که آثار زنان هنرمند نوگرای ایران که در گنجینه موزه هنرهای معاصر موجود بود، در معرض دید عموم قرار گیرد. در این نمایشگاه، ۱۲۴ اثر به نمایش درآمده که ۶۰ اثر برای نخستینبار در معرض دید قرار گرفتهاند.
افسانه کامران، عضو تیم نمایشگاهگردان «بهگزارش زنان»، در گفتوگو با میراث آریا، به بررسی ابعاد مختلف این رویداد هنری در موزه هنرهای معاصر تهران پرداخت و گفت: نمایشگاه «به گزارش زنان» با ۱۲۴ اثر با حضور جمع زیادی از هنرمندان، نمایندگان سفارتخانهها در تهران، مجموعهداران هنری و ورزشکاران عضو تیمهای ملی تیراندازی معلولان عصر چهارشنبه ۱ مرداد ۱۴۰۴ در موزه هنرهای معاصر تهران برگزار شد و تا بیستم مهرماه ادامه دارد.
او با اشاره به هدف اصلی نمایشگاه تصریح کرد: ایده ما این بود که آثار زنان هنرمند نوگرای ایران که در گنجینه موزه هنرهای معاصر موجود بود، در معرض دید عموم قرار گیرد. در این نمایشگاه، ۱۲۴ اثر به نمایش درآمده که ۶۰ اثر برای نخستینبار در معرض دید قرار گرفتهاند. بسیاری از این هنرمندان پیشتر حتی برای پژوهشگران حوزه هنر نیز ناشناخته بودند، و این نمایشگاه بستری برای بازاندیشی در دستاوردهای زنان در هنر مدرنیسم ایران فراهم کرده است.
کامران، بهعنوان یکی از اعضای تیم نمایشگاهگردان، مسئولیت برگزاری نشستهای پژوهشی و تحلیلی را برعهده داشته است.
تیم نمایشگاه گردان «به گزارش زنان» را معرفی کرد و یادآور شد: توکا ملکی (پژوهشگر هنر) و سجاد باغبان (استاد موزهداری) و امیر سقراطی (نقاش و پژوهشگر) مشاور علمی این رویداد بودهاند. ضمن اینکه نمایشگاه رویکردی پژوهشمحور داشته و آثار بر اساس طبقهبندی موضوعی در هشت بخش ارائه شدهاند.
یکی از بخشهای موضوعی نمایشگاه، «نو سنتگرایی» است که به گفته کامران، ارتباط آشکارتری با میراث فرهنگی دارد.
او اظهار کرد: این بخش به بررسی رویکرد زنان هنرمند به سنتها و هنرهای ایرانی در قالبی نو پرداخته است؛ از خوشنویسی و نقوش گلیم تا آیینهکاریهای مکانهای مذهبی. آثار هنرمندانی چون اقدس وکیلی، منصوره حسینی، منیر فرمانفرمایان و… نشان میدهد که زنان هنرمند نوگرا بیشتر به مفاهیم هنر ایرانی پرداختهاند و سعی کردند ایدههای هنر ایران را با نگاهی شخصی و درونی شده در آثارشان به نمایش بگذارند، نه صرفاً بهعنوان نقش، بلکه بهمثابه ادراکی فرهنگی است.
کامران تأکید کرد که به دلایلی چون زیست زنانه و … بخشی از آثار زنان هنرمند در دهههای ۵۰ و ۶۰، نگاهی به زندگی روزمره و چشماندازهای شهری و روستایی دارد و گفت: از چشم اندازهای شهری و طبیعت گرفته تا طبیعت بیجان که در آثار پروانه اعتمادی، فریده لاشایی، پریوش گنجی و ایران درودی، هر یک روایتی متفاوت از پیوند میان زیست ایرانی را با طبیعت، محیط و امر روزمره ارائه میدهند. از آثاری که به طور مشخص به سنتها و آیینهای ایرانی اشاره دارد میتوان به چهار اثر لیلی متیندفتری از روییدن سبزهها اشاره کرد که با الهام از آیینهای نوروزی و رویکرد مینیمالیستی، نمونهای از پیوند هنر مدرن با فرهنگ ایرانی است. با توجه به ترکیب گنجینه موزه، بخش عمده آثار نمایشگاه به نقاشی اختصاص یافته و تنها تعداد محدودی از آثار زنان عکاس و حجمی در آن دیده میشود.
عضو تیم نمایشگاهگردان «بهگزارش زنان» در پایان افزود: موزه هنرهای معاصر با انتخاب موضوع این نمایشگاه، وارد یک چالش اجتماعی و فرهنگی با توجه به شرایط امروز شده است. این رویکرد نشان میدهد که موزه میخواهد بخشی از جامعه باشد و نه جدا از آن. چنانچه موزه هنرهای معاصر تنها پس از چند هفته از جنگ دوازه روزه این نمایشگاه را برگزار کرده است و در تمام مرداد و شهریور فعال بوده است. امیدوارم این مسیر ادامه یابد و موضوعات چالش برانگیز اجتماعی و فرهنگی ایران امروز چون محیط زیست، میراث، هویت و مسئله آب و تغییرات اقلیمی نیز در آینده مورد توجه قرار گیرد.
انتهای پیام/
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید