«نوشهر»؛ از تجربه آمازون تا موزه‌ای که فقط ایام نوروز باز است
نوشهر با جاذبه‌هایی همچون باغ گیاه‌شناسی، بند آویدر، دریاچه ارواح، تنگه دار، ساحل سیترا و پروازهای تفریحی فرودگاه، ترکیبی از آرامش، ماجراجویی و زیبایی را به گردشگران هدیه می‌دهد.
خبرگزاری مهر – مجله مهر: نوشهر، شهری ساحلی در قلب مازندران، با طبیعت بی‌نظیر و جاذبه‌های متنوع، یکی از مقاصد محبوب گردشگری ایران است. این شهر که در مجاورت دریای خزر و دامنه‌های البرز قرار دارد، از سواحل آرام و جنگل‌های سرسبز گرفته تا آبشارها و دریاچه‌های رمزآلود، تجربه‌ای کامل از طبیعت و تفریح را ارائه می‌دهد. در ادامه، جاذبه‌های برجسته نوشهر از جمله باغ گیاه‌شناسی، بند آویدر، دریاچه ارواح، تنگه دار، ساحل سیترا و فرودگاه با پروازهای تفریحی و موزه دریایی معرفی می‌شود. این بار در پرونده «یک ایران، هزار مقصد» سراغ نوشهر رفتیم تا جاذبه‌های این شهر که با فاصله ۲۰۰ کیلومتری از تهران با آب‌وهوای دلپذیر، در تمام فصول سال، به‌ویژه بهار و تابستان، مقصدی ایده‌آل برای سفر را برای سفردوستان فراهم می‌کند را معرفی کنیم.
بند آویدر؛ طبیعت و تفریح در کنار هم
بند آویدر، یا سد خاکی آویدر، در ۳۰ کیلومتری شرق نوشهر و نزدیک روستای صلاح‌الدین‌کلا واقع شده. این سد کوچک که در دل جنگل‌های هیرکانی قرار داره، با دریاچه‌ای آرام و مناظر سرسبز اطرافش، مکانی ایده‌آل برای پیک‌نیک، عکاسی و آرامش هست. مسیر دسترسی به بند آویدر آسفالته و امکاناتی مانند آلاچیق، قایق‌سواری و دوچرخه‌سواری در اطراف آن فراهم شده. این منطقه به‌ویژه در بهار و تابستان، با هوای خنک و طبیعت بکر، گردشگران زیادی را به خود جذب می‌کنه.
دریاچه ارواح؛ رمز و راز در دل جنگل
دریاچه ارواح، که با نام دریاچه ممرز هم شناخته می‌شود، در ۳۵ کیلومتری شمال شرق نوشهر و در نزدیکی روستای چلندر قرار داره. این دریاچه کوچک، محصور در جنگل‌های انبوه سی‌سنگان، به دلیل مه غلیظی که اغلب آن را در بر می‌گیره و درختان خشکیده‌ای که از آب بیرون زده‌ان، حال‌وهوایی رمزآلود و وهم‌انگیز ایجاد می‌کنه. دریاچه ارواح برای عکاسان و طبیعت‌گردانی که به دنبال تجربه‌های متفاوت هستند، مقصدی بی‌نظیره. بهترین زمان بازدید، بهار و پاییزه که مه و رنگ‌های طبیعت، زیبایی آن را دوچندان می‌کنه. مسیر دسترسی به دریاچه نیازمند خودروی آفرود یا پیاده‌روی‌ست، پس آمادگی لازم را داشته باشید.
تنگه دار و آبشار دارنو، ماجراجویی در آمازون ایران
تنگه دار، در ۸ کیلومتری جنوب نوشهر و نزدیک روستای کوشکسرا، یکی از جاذبه‌های طبیعی شگفت‌انگیز این منطقه است. این تنگه با دیواره‌های بلند، رودخانه کرکرود و پوشش گیاهی متراکم به «آمازون ایران» معروف است. پیاده‌روی در مسیر رودخانه و آب‌تنی در تابستان، از تفریحات محبوب اینجاست. در نزدیکی تنگه، آبشار دارنو با ارتفاع ۲۵ متر، بلندترین آبشار مجموعه هفت‌گانه این منطقه قرار داره. برای رسیدن به آن باید از جنگل و رودخانه عبور کنید که تجربه‌ای خاطره‌انگیز از طبیعت‌گردی رو براتون رقم می‌زنه و البته که لباس مناسب و آمادگی جسمانی بالایی رو می‌طلبه.
ساحل سیترا؛ آرامش کنار خزر
ساحل توریستی سیترا، در نزدیکی مرکز شهر نوشهر، با مساحت ۱۹ هکتار، یکی از بهترین سواحل این شهره. این ساحل ماسه‌ای با امکاناتی مثل آلاچیق، رستوران و فضای بازی، برای خانواده‌ها مناسبه. پیاده‌روی، شنا و تماشای غروب خورشید، از لذت‌های ساده اما دل‌انگیز سیترا هست. نزدیکی آن به فرودگاه (۵ تا ۱۰ دقیقه) دسترسی رو آسان کرده.
فرودگاه نوشهر و پرواز تفریحی؛ آسمان در دسترس
فرودگاه نوشهر، در جاده نوشهر به چالوس و ۳ کیلومتری مرکز شهر، علاوه بر پروازهای داخلی، پروازهای تفریحی با هواپیماهای سبک را نیز ارائه می‌ده. این تجربه این امکان رو بهتون می‌ده تا از آسمان، جنگل‌های سی‌سنگان، سواحل خزر و کوه‌های البرز رو تماشا کنید. هماهنگی برای این پروازها از طریق آژانس‌های محلی یا خود فرودگاه امکان‌پذیره و البته مستلزم پرداخت هزینه بالاست.
باغ گیاه‌شناسی؛ تماشای تنها بلوط چوب‌پنبه ایران
باغ گیاه‌شناسی نوشهر، قدیمی‌ترین باغ گیاه‌شناسی ایران و خاورمیانه، بیش از ۳۵ هکتار وسعت داره. این باغ که در سال ۱۳۸۵ به ثبت ملی رسیده، میزبان ۶۵۰ گونه گیاهی متنوع هست و به‌عنوان پردیس هیرکانی شناخته می‌شه. گونه‌های نادر گیاهی در این باغ وجود داره، از جمله «بلوط چوب پنبه» که ظاهراً نمونه دیگری در ایران نداره.
موزه جمع‌وجور با تاریخ دریانوردی
در گوشه‌ای از بندر تاریخی نوشهر، جایی که امواج خزر به آرامی به اسکله برخورد می‌کنن، موزه‌ای کوچک اما جالب در ساختمان کنترل ترافیک دریایی جا خوش کرده. این موزه که به‌عنوان نخستین موزه تخصصی دریایی شمال ایران شناخته می‌شه، با مساحتی حدود ۱۰۰ متر مربع، گنجینه‌ای از تاریخ و فرهنگ دریانوردی را در خود جای داده، بازدیدکنندگان این موزه می‌توانند ماکت‌هایی از کشتی‌های قدیمی رو ببینن که هر کدوم روایتی از گذشته داره؛ از کشتی‌های بادبانی قرن ۱۴ میلادی که روزگاری بار تجارت و مسافر رو به دوش می‌کشیده تا نمونه‌هایی از کشتی‌های جنگی که بخشی از تاریخ پر فراز و نشیب دریانوردی ایران رو بازگو می‌کنه. این ماکت‌ها با ظرافتی تحسین‌برانگیز ساخته شدن و توجه بینندگان رو به خود جلب می‌کنه.
یکی از بخش‌های دیدنی موزه، مجموعه عکس‌های سیاه‌وسفید مربوط به مراحل ساخت بندر نوشهره که به سال‌های ۱۳۰۹ تا ۱۳۱۸ بازمی‌گرده. این تصاویر، کارگران، مهندسان و اولین کشتی‌هایی رو که به این بندر وارد شدن، به نمایش می‌ذاره. عکس‌هایی از گارد بندر و تیم‌های تجسس و نجات نیز زوایای دیگری از زندگی بندری رو پیش چشم بازدیدکنندگان می‌آره.
دلیل وجود ناقوس کلیسا در موزه
هر چند فقدان کیوریتوری و موزه‌گردانی در موزه دریایی بندر نوشهر مشهود است و چیدمان اشیا و ویترین‌های موجود از استانداردهای بالایی برخوردار نیستند، اما شیء‌های موجود به تنهایی جذابیت بالایی برای مخاطب دارند؛ از انواع چراغ‌های دریایی تا قطب‌نماهای قدیمی. یکی از جالب‌ترین و قدیمی‌ترین اشیا این موزه، ناقوس کلیسا با ۱۳۶ سال قدمت است.
این ناقوس کلیسا در سال ۱۸۸۹ میلادی در شهر یارسلاول که بخش تاریخی آن در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است بوسیله استاد ایکناتیژوریونیک مؤسس کارخانه زنگ‌سازی ولوویاشینکو و پسران در شوروی ساخته شد و سپس بوسیله تاجری به‌نام ترکین به بندر آستاراخان هدیه داده شد. به دستور مقامات بندر آستاراخان هر زمان که کشتی‌ها این بندر را ترک می‌کردند، این زنگ به نشانه سفر ایمن برای کشتی‌ها به صدا در می‌آمد. در سال ۱۹۳۰ که بلشویک‌ها علیه مذهب شوریدند و نمادهای مذهبی نظیر ناقوس‌های کلیسا را ذوب می‌کردند و فلزش را در کارخانه‌های اسلحه‌سازی به کار می‌بردند؛ مقامات مذهبی شهر آستاراخان برای در امان ماندن این ناقوس، آن را مخفیانه به‌وسیله کشتی از طریق دریا به ایران (بندر نوشهر) فرستادند.
فاصله بندر نوشهر تا کشورهای دیگر
موزه دریایی نوشهر در برج کنترل ترافیک دریایی بندر واقع شده و برای بازدید، علاقه‌مندان می‌توانند تا دوشنبه ۱۱ فروردین از ساعت ۹ تا ۱۶ به صورت رایگان از آن دیدن کنند. گردشگران این امکان را دارند که با خودرو وارد بندر شوند و پس از پارک وسیله نقلیه خود، علاوه بر بازدید از موزه دریایی، اسکله و محوطه بندری، شناورها (از جمله دو یدک‌کش دریایی و شناوری به نام غزه) و کشتی‌های پهلوگرفته (از جمله یک کشتی روسی) را ببینند.
این مکان نه‌تنها برای گردشگران، بلکه برای پژوهشگران و دوستداران تاریخ هم مقصد جذاب به شمار می‌رود. اگر طی دو سه روز آینده گذارتان به نوشهر افتاد، این موزه کوچک را از دست ندهید؛ جایی که گذشته و حال در کنار هم نفس می‌کشند.
به گفته مدیرکل بنادر و دریانوردی استان مازندران؛ نوروز گذشته (از سوم تا دوازدهم فروردین ۱۴۰۲) ۷ هزار و ۵۵۳ نفر از شهروندان و مسافران نوروزی از موزه دریایی و اسکله‌های منطقه ویژه اقتصادی بندر نوشهر بازدید کردند و از نزدیک با فعالیت‌های جاری بندر و عملیات تخلیه و بارگیری کشتی‌ها آشنا شدند.
بندر نوشهر به بازار مصرف کشورهای آسیای میانه و اروپای شرقی دسترسی دارد و فاصله آن تا بندر ترکمن‌باشی در ترکمنستان ۲۱۷ مایل دریایی (حدود ۴۰۰ کیلومتر)، تا بندر باکو در آذربایجان ۲۳۹ مایل دریایی (حدود ۲ روز راه)، تا بندر آکتائو در قزاقستان ۴۱۸ مایل دریایی و تا بنادر ماخاچ‌قلعه و آستراخان در روسیه به ترتیب ۴۴۴ و ۶۳۵ مایل دریایی (۱۱۷۶ کیلومتر) است.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید