مرداب هسل (مردابی صورتی)
مرداب هسل، آبگیر کوچکی است که در دل جنگل‌های سرسبز چالوس واقع شده است. این مرداب، به دلیل رنگ‌های زیبا و منحصربه‌فرد خود، به «نگینی در دل جنگل» شهرت دارد. «هسل» در گویش تبری چالوس به معنای «آب راکد و آبگیر فصلی» است. این مرداب، با نام‌های دیگری مانند مهاز چال، کنّو چال، کنیچال، گَن […]
مرداب هسل، آبگیر کوچکی است که در دل جنگل‌های سرسبز چالوس واقع شده است. این مرداب، به دلیل رنگ‌های زیبا و منحصربه‌فرد خود، به «نگینی در دل جنگل» شهرت دارد. «هسل» در گویش تبری چالوس به معنای «آب راکد و آبگیر فصلی» است. این مرداب، با نام‌های دیگری مانند مهاز چال، کنّو چال، کنیچال، گَن اُچال و مشل نیز شناخته می‌شود. برای رسیدن به مرداب هسل، باید از میان جنگل‌های سرسبز و درختان بلندقامت عبور کنید. پس از طی مسافتی کوتاه، به زمینی چمن‌زار می‌رسید که درختان بلند اطراف آن را احاطه کرده‌اند. پس از عبور از این منطقه، بوی اسیدی مرداب را استشمام خواهید کرد.
سطح مرداب هسل، به قطر نیم سانتی‌متر، توسط جلبک‌های رنگی پوشیده شده است. رنگ این جلبک‌ها در قسمت‌های دارای سایه، سبز و در کانون مرداب، زیر نور درخشان خورشید، به رنگ صورتی و سرخ روشن دیده می‌شود. مرداب هسل، فضایی آرام و ساکت دارد و هیچ موج یا حرکت آبی در آن دیده نمی‌شود. گویی زندگی در این مرداب سال‌هاست که ساکن شده است. مساحت مرداب هسل در پرآب‌ترین زمان، کمتر از یک هکتار است. در گذشته، حجم آب این مرداب بیشتر بود و عمق آن در بعضی مناطق به ۱۵ متر می‌رسید. بارش باران‌های موسمی در نیمه‌ی دوم فصل پاییز تا اواسط بهار، باعث افزایش میزان آب این مرداب می‌شوند. در فصل‌های کم‌بارش، ممکن است حجم آب تا کف مرداب کاهش پیدا کند.
آب مرداب هسل از چشمه‌ای که در پایین‌دست تالاب و در زیر یک درخت کهن‌سال وجود دارد، می‌جوشد. هیچ رود یا جویباری به این مرداب نمی‌ریزد. این تالاب محل مناسبی برای زندگی ماهی‌ها نیست و هیچ نوع ماهی در آن وجود ندارد. اما دوزیستانی مانند قورباغه، وزغ و لاک‌پشت در مرداب هسل زندگی می‌کنند.
مرداب هسل در فصل های مختلف
بهار، فصل طراوت و تازگی
در بهار، مرداب هسل پر از طراوت و تازگی می‌شود. جلبک‌های روی مرداب به رنگ سبز روشن درمی‌آیند و درختان اطراف آن، با برگ‌های تازه و سرسبز خود، جلوه‌ای دلپذیر به این منطقه می‌بخشند. همچنین، هوای مرداب در این فصل بسیار دلپذیر است و گل‌های زیبای بهاری، جنگل را به زیبایی هرچه تمام‌تر تزئین کرده‌اند.
تابستان، فصل کم‌آبی
در تابستان، سطح آب مرداب هسل کاهش پیدا می‌کند و جلبک‌ها به رنگ سبز کم‌رنگ درمی‌آیند. همچنین، آب و هوای این منطقه در تابستان گرم و مرطوب است و برای سفر مناسب نیست.
پاییز، فصل رنگ‌های جادویی
پاییز، بهترین زمان برای سفر به مرداب هسل است. در این فصل، درختان اطراف مرداب غرق در رنگ‌های مختلف می‌شوند و در کنار رنگ‌های متفاوت جلبک‌ها، چشم‌اندازی حیرت‌انگیز را از جادوی طبیعت به نمایش می‌گذارند.
زمستان، فصل رنگ‌های گرم
در زمستان، جلبک‌های مرداب هسل به رنگ‌های نارنجی و صورتی درمی‌آیند. همچنین، درختان انجیلی، ممرز (کرزل) و درختان دارواش اطراف این مرداب حتی در زمستان هم سرسبزی خود را حفظ می‌کنند و این سبزی در کنار رنگ‌های متنوع جلبک‌ها بسیار تماشایی می‌شود. اگر در فصل زمستان راهی این منطقه هستید حتماً لباس گرم و کفش مناسب همراه داشته باشید.
حیات وحش مرداب هسل
در گذشته، این مرداب زیستگاه انواع مختلفی از حیوانات بود. لاک‌پشت‌ها، زالوها و وزغ‌ها، از جمله حیواناتی بودند که به وفور در این منطقه دیده می‌شدند. همچنین، پلنگ و یوزپلنگ نیز از جمله حیواناتی بودند که از آب این مرداب برای آب‌تنی استفاده می‌کردند.
با ساخت جاده در دل جنگل و بازشدن پای گردشگران به این منطقه، اکوسیستم مرداب هسل دچار تغییر شد. این تغییرات، تأثیر منفی بر زندگی حیوانات این منطقه گذاشت و بسیاری از گونه‌های قدیمی، مانند پلنگ و یوزپلنگ، دیگر در این منطقه دیده نمی‌شوند.
با این حال، هنوز هم گونه‌های مختلفی از حیوانات در مرداب هسل زندگی می‌کنند. از جمله این حیوانات می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- لاک‌پشت‌های آبزی
- زالوها
- وزغ‌ها
- قورباغه‌ها
- مارهای کوچک
- پرندگانی مانند مرغابی، چنگر و حواصیل
تالاب کَنّیچال یا مرداب هسل در ۱۵ کیلومتری شمال غرب مرزن‌آباد و ۱۰ کیلومتری جنوب غرب شهرستان چالوس که در حقیقت جنوب روستاهای طلاجو و سینوا قرار گرفته، واقع شده است.
مسیر رفتن مرداب هسل
برای رسیدن به مرداب هسل، باید از جاده چالوس به سمت مرزن‌آباد حرکت کنید. پس از حدود ۱۰ کیلومتر، به پلیس‌راه خواهید رسید. در اینجا، باید وارد اولین فرعی خاکی سمت چپ شوید. این جاده، شما را به سمت روستای سینوا می‌برد. پس از طی مسافتی حدوداً ۳۰۰ متری، به پل رودخانه خواهید رسید. از اینجا، باید وارد مسیر سمت راست شوید. پس از طی مسافتی کوتاه، به انتهای جاده خاکی خواهید رسید. در این نقطه، باید ماشین خود را پارک کنید و در مسیر جنگلی پیش رو، پیاده‌روی کنید. این مسیر، حدوداً ۴۵ دقیقه طول می‌کشد و از میان جنگل‌های سرسبز و انبوه می‌گذرد. اگر علاقه‌ای به پیاده‌روی ندارید، می‌توانید با استفاده از وانت یا نیسان افراد محلی یا ماشین‌های آفرود، جاده خاکی منتهی به مرداب را طی کنید.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید