جاهای دیدنی دزفول

دزفول، شهر باستانی و نگین خوزستان، با قدمتی دیرینه و فرهنگی غنی، مقصدی جذاب برای هر گردشگری است. این شهر، با تلفیقی بی‌نظیر از تاریخ و طبیعت، می‌تواند هر سلیقه‌ای را راضی کند.

از آثار تاریخی ارزشمند دزفول، می‌توان به پل باستانی دز، مسجد جامع، آسیاب‌های آبی و خانه‌های تاریخی اشاره کرد. هر یک از این بناها، داستان‌هایی از گذشته را برای شما روایت می‌کنند. جریان پربرکت رودخانه دز از میان شهر، چشم‌اندازهای بی‌نظیری خلق کرده و روح زندگی را در دزفول جاری ساخته است.

طبیعت بکر دزفول، مملو از جاذبه‌های دیدنی و شگفت‌انگیز است. از آبشار شوی با عظمت و دشت لاله‌های واژگون، تا تالاب شادگان و جنگل‌های بلوط، هر آنچه که از طبیعت انتظار دارید را می‌توانید در دزفول بیابید.

کت‌های دزفول: خنکای طبیعی در دل تاریخ

کت‌های دزفول، حفره‌های غار مانند در کنار رودخانه دز هستند که در گذشته به‌عنوان خنک کننده‌های طبیعی توسط انسان‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفته‌اند. این کت‌ها، در روزهای گرم سال، مکانی خنک و دلچسب برای فرار از گرمای طاقت‌فرسای خوزستان هستند.

روستای پامنار: نگینی در دل زاگرس

روستای پامنار، در ۲۵ کیلومتری شمال دزفول، در دامنه رشته‌کوه‌های زاگرس و مشرف به دریاچه سد دز واقع شده است. این روستای زیبا، با وسعت ۵۷ هکتار، دارای مناظر شگفت‌انگیز، پوشش جنگلی از درختان سدر، چشمه‌سارهای فراوان، دره‌های حیرت‌آور، قلعه طبیعی شاداب و همجواری با دریاچه شهیون است. روستای پامنار، هر ساله گردشگران بسیاری را به خود جذب می‌کند.

پل قدیم دزفول: شاهکار معماری ساسانی

پل قدیم دزفول، که از آن به‌عنوان قدیمی‌ترین پل جهان نام برده می‌شود، یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های تاریخی شهر دزفول است. این پل، منطقه غربی و شرقی شهر را به هم متصل می‌کند. گفته می‌شود پل قدیم در زمان شاپور اول ساسانی و پس از پیروزی بر والرین امپراطور روم، با بکارگیری اسرای رومی ساخته شده است. این پل، پس از گذشت چندین قرن، هنوز پابرجا است و به عنوان نمادی از تاریخ و فرهنگ دزفول، مورد افتخار مردم این شهر است.

چال کندی: بهشتی خنک در دل تابستان

چال کندی، نام دره‌ای است که آب خروجی از سد دز از آن عبور می‌کند. این دره، با عمق زیاد آب، دیواره‌های بلند در دو طرف، هوای خنک و فضایی دل‌انگیز و آرامش‌بخش، در فصل تابستان به یکی از محبوب‌ترین مقاصد گردشگری در دزفول تبدیل می‌شود.

دره توبیرون: فرار از گرمای تابستان

دره توبیرون، یکی از دیدنی‌های شگفت‌انگیز و بکر دزفول است که در فصول گرم سال، مکانی خنک و دلچسب برای گردشگران و طبیعت‌گردان است. این دره، در اثر هزاران سال فرسایش آبی به وجود آمده و دارای انبوه درختان انگور، انجیر وحشی، برگ‌های شاووشان، آبشارها و آب‌چکان‌ها است. دره توبیرون، دارای دو آبشار زیبا است که هر ساله گردشگران بسیاری را به خود جذب می‌کند. دره توبیرون، به دلیل وجود درختان و آبشارها، در فصل‌های گرم سال دارای دمای زیر ۳۰ درجه سانتیگراد است. این دره، مکانی مناسب برای فرار از گرمای طاقت‌فرسای دزفول و لذت بردن از هوایی خنک و مطبوع است.

رود دز و تفریحگاه ساحلی کله علی: زلال و تماشایی

رود دز، یکی از زلال‌ترین رودخانه‌های ایران، از زردکوه بختیاری سرچشمه می‌گیرد و پس از عبور از دزفول، در شرق شوشتر به رودخانه کارون می‌پیوندد. آب زلال و تمیز این رودخانه، سالانه گردشگران بسیاری را به خود جذب می‌کند. در حاشیه رود دز، تفریحگاه‌های ساحلی متعددی وجود دارد که محبوب‌ترین آنها تفریحگاه کله علی است. این تفریحگاه، دارای امکانات رفاهی و تفریحی مناسبی برای گردشگران است. می‌توانید در این مکان، از قایق‌سواری، شنا، ماهیگیری و دیگر تفریحات لذت ببرید.

دره کول خرسون (دره ارواح): سفری به دنیای ناشناخته‌ها

دره کول خرسون، معروف به دره ارواح، یکی از عجایب طبیعی ایران است که در شمال دزفول واقع شده است. این دره، با دیواره‌های بلند و صخره‌ای، فضایی اسرارآمیز و هیجان‌انگیز دارد. در برخی نقاط، عرض دره آن‌قدر کم می‌شود که فقط یک نفر می‌تواند از آن عبور کند. همچنین، در برخی قسمت‌ها، دیواره‌ها به هم نزدیک می‌شوند و تنها روزنه باریکی از آسمان دیده می‌شود.

دریاچه شهیون: نگینی در دل طبیعت

دریاچه شهیون، یکی از زیباترین دریاچه‌های ایران است که در شمال دزفول واقع شده است. این دریاچه، در پشت دو کوه شاداب و تنگوان پدید آمده و چشم‌اندازی بی‌نظیر را خلق کرده است. دریاچه شهیون، محلی مناسب برای تفریحات و ورزش‌های آبی مانند قایقرانی، اسکی روی آب و شنا است. همچنین، وجود چند جزیره کوچک و بزرگ با پوشش جنگلی انبوه، زیبایی این دریاچه را دوچندان کرده است.

دریاچه میانه: تابلویی از آرامش

دریاچه میانه، در جاده بین سردشت و شهیون در شمال دزفول واقع شده است. این دریاچه، در پشت سد خاکی پالنگان قرار گرفته و یکی از نقاط دیدنی و جذاب برای طبیعت‌گردان است. دریاچه میانه، با آب زلال و آرامش بی‌نظیر خود، مکانی مناسب برای استراحت و دوری از هیاهوی زندگی شهری است. می‌توانید در این مکان، از قایق‌سواری، ماهیگیری و پیاده‌روی در طبیعت لذت ببرید.

آبشار شوی

آبشار شوی، با ارتفاعی حدود ۸۵ متر، یکی از بلندترین و باشکوه‌ترین آبشارهای ایران است. این آبشار در ۱۰۰ کیلومتری شمال دزفول، در میان کوه‌های سر به فلک کشیده زاگرس واقع شده است. مسیر رسیدن به آبشار شوی، جاده‌ای جنگلی و تماشایی است که از میان درختان انبوه و رودخانه‌ای خروشان عبور می‌کند. این مسیر، چشم‌اندازهای بی‌نظیری را به رخ گردشگران می‌کشد و لذت سفر را دوچندان می‌کند.

آبشار شوی، به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این آبشار در فصل بهار و با آب شدن برف‌ها، به پرآب‌ترین حالت خود می‌رسد و منظره‌ای شگفت‌انگیز را خلق می‌کند. در فصل‌های دیگر سال نیز، آبشار شوی با صلابت و زیبایی خود، مقصدی جذاب برای طبیعت‌گردان و دوستداران طبیعت است. در کنار آبشار شوی، امکانات رفاهی مانند آلاچیق، سرویس بهداشتی و بوفه وجود دارد. همچنین، مسیرهای پیاده‌روی متعددی در اطراف آبشار ایجاد شده است که می‌توانید از آنها برای گشت و گذار در طبیعت استفاده کنید.

آسیاب‌های آبی دزفول: یادگاری از تاریخ

آسیاب‌های آبی دزفول، مجموعه‌ای از سازه‌های آبی در بستر رودخانه دز هستند که در گذشته به‌عنوان بند و آسیاب کاربرد داشته‌اند. قدمت این آسیاب‌ها به دوره‌های تاریخی مختلف، از جمله صفویه و قاجاریه برمی‌گردد. مصالحی نظیر قلوه سنگ رودخانه‌ای، آجر و ملات ساروج در ساخت این آسیاب‌ها استفاده شده است.

آسیاب‌های آبی دزفول، در سه بخش از رود دز قرار گرفته‌اند:

بخش اول در بالادست در پارک ساحلی دز
بخش دوم در کنار پل جدید دزفول
بخش سوم در کنار پل تاریخی دزفول

بقعه یعقوب لیث صفاری: آرامگاه بنیانگذار سلسله صفاریان

یعقوب لیث صفاری، بنیانگذار سلسله صفاریان، یکی از مشهورترین پادشاهان ایرانی است. او اولین شهریار ایرانی بود که زبان پارسی را بعد از اسلام به عنوان زبان رسمی ایران اعلام کرد. یعقوب لیث صفاری در سال ۱۶۵ هجری قمری در شهر جندی شاپور دزفول درگذشت. آرامگاه یعقوب لیث صفاری، بنایی چهار طاقی با گنبدی مخروطی شکل است که در روستای اسلام‌آباد در جاده ۱۲ کیلومتری دزفول به شوشتر واقع شده است. این بنا، در دوران سلجوقیان ساخته شده و در دوره‌های مختلف مرمت شده است.

بقعه یعقوب لیث صفاری، به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بقعه، مکانی برای زیارت و همچنین یادبود یعقوب لیث صفاری، یکی از بزرگترین پادشاهان ایران است.