جاذبه های دیدنی هرمز

هرمز، جزیره‌ای دایره‌ای شکل در آغوش خلیج فارس، با زیبایی‌های منحصر به فرد و اسرارآمیز، هر گردشگری را مجذوب خود می‌کند. این جزیره که در هشت کیلومتری بندرعباس قرار گرفته، با مساحت 42 کیلومتر مربع، دنیایی از شگفتی‌ها را در خود جای داده است.

نام هرمز از بندر بزرگ و مهم هرمز کهنه که حدود شصت کیلومتر با این جزیره فاصله داشت گرفته شده است. این بندر در گذشته، یکی از مناطق مهم در زمینه تجارت دریایی و مناسبات سیاسی بوده است.
جزیره هرمز، در طول تاریخ فراز و نشیب‌های بسیاری را تجربه کرده است. این جزیره در دوره‌های مختلف، تحت حاکمیت پادشاهان و سلسله‌های مختلف ایرانی و خارجی بوده است. در ادامه جاذبه های دیدنی هرمز را بهتر بشناسید.

دره مجسمه ها

فرایند فرسایش در طول میلیون‌ها سال، صخره‌های این دره را به اشکال عجیب و غریب و شگفت‌انگیزی تبدیل کرده است. مجسمه‌های طبیعی عقاب، پرنده، حیوانات مختلف و اشکال انتزاعی، تخیل هر گردشگری را به چالش می‌کشند. قدمت چند صد میلیون ساله جزیره هرمز، به ارزش زمین‌شناسی خاک این منطقه می‌افزاید و دره مجسمه‌ها را به گنجینه‌ای برای زمین‌شناسان تبدیل می‌کند.

دره رنگین کمان

دره رنگین‌کمان، نگینی درخشان در جزیره هرمز، با رنگ‌های بی‌نظیر و رمز و رازهای نهفته در خود، هر گردشگری را مجذوب خود می‌کند. این دره، با تنوع رنگی بیش از 70 رنگ، گویی تابلویی نقاشی از طبیعت را به نمایش گذاشته است.

خاک‌های این دره، به دلیل وجود مواد معدنی مختلف، از جمله اکسید آهن، در رنگ‌های مختلفی مانند زرد، سفید، نارنجی، بنفش و سرخ دیده می‌شوند. این تنوع رنگی، منظره‌ای شگفت‌انگیز و چشم‌نواز را خلق می‌کند. در این دره، سنگ‌های فلزی متنوعی نیز وجود دارند که برخی از آن‌ها، تنها در این دره یافت می‌شوند. این سنگ‌ها، ارزش زمین‌شناسی این منطقه را دوچندان می‌کنند. خاک‌های رنگارنگ این دره، برای ساخت انواع صنایع دستی و همچنین مصارف دارویی استفاده می‌شوند. این خاک‌ها، منبع درآمدی برای مردم محلی نیز هستند.

غار الهه نمک

دیواره‌های این غار، با بلورهای نمک پوشیده شده‌اند و انعکاس نور در آن‌ها، منظره‌ای شگفت‌انگیز و چشم‌نواز را خلق می‌کند. رنگ فیروزه‌ای غار، به دلیل وجود مواد معدنی خاص در نمک این منطقه است.
سکوت حاکم بر غار، فضایی آرامش‌بخش و معنوی را به وجود آورده است. به همین دلیل، مردم محلی این منطقه را دره سکوت نیز می‌نامند. در گذشته، بومیان جزیره هرمز، نمک را از سنگ‌ها و صخره‌های این منطقه استخراج می‌کردند. نام تبرزن، به دلیل استفاده از تبر برای استخراج نمک، به این غار اطلاق شده است.
مردم محلی، احترام زیادی برای این غار قائل هستند و به دلیل زیبایی و رمز و رازهای آن، نام الهه را برای آن انتخاب کرده‌اند.

قلعه پرتغالی ها

قلعه پرتغالی‌ها، نگینی در میان بناهای تاریخی جزیره هرمز، با قدمتی بیش از 500 سال، حکایت از روزگارانی پر فراز و نشیب دارد. این قلعه که در قسمت شمالی جزیره و نزدیک به تنگه هرمز قرار گرفته، یادگاری از دوران حضور متجاوزان پرتغالی در جنوب ایران است.

قلعه پرتغالی‌ها در سال 1507 میلادی توسط «آلبو کرک» پرتغالی بنا شد. این قلعه، به مدت 115 سال در اختیار پرتغالی‌ها بود و در نهایت، توسط «امام قلی خان» تصرف شد.
قلعه پرتغالی‌ها، علاوه بر کاربرد نظامی، محل سکونت خانواده‌های افسران پرتغالی نیز بود. موقعیت استراتژیک این قلعه، آن را به یکی از مهم‌ترین پایگاه‌های نظامی پرتغالی‌ها در خلیج فارس تبدیل کرده بود.
پرتغالی‌ها این قلعه را برای حفاظت از مستعمره خود در هند و تسلط بر خلیج فارس و اقیانوس هند بنا کرده بودند. این قلعه، با برج و باروهای بلند و توپ‌های جنگی، دژی مستحکم در برابر حملات دشمنان بود.

امروزه، توپ‌های جنگی، بقایای ساختمان‌ها و برجک‌ها، تنها یادگارانی از قلعه پرتغالی‌ها هستند. این قلعه، با وجود آسیب‌های فراوانی که در طول سالیان متمادی متحمل شده، همچنان عظمت و شکوه خود را حفظ کرده است. از بالای قلعه پرتغالی‌ها، می‌توان چشم‌اندازی زیبا از جزیره هرمز و تنگه هرمز را مشاهده کرد. این قلعه، به عنوان یکی از آثار ملی ایران، در فهرست آثار تاریخی کشورمان به ثبت رسیده است.

موزه دکتر احمد نادعلیان

موزه دکتر نادعلیان در سال ۱۳۸۸ توسط دکتر احمد نادعلیان، با نام هنرمندسرا تاسیس شد. این موزه، در واقع منزل شخصی دکتر نادعلیان است که به مکانی برای نمایش آثار هنری، فرهنگی و بومی مردم جزیره هرمز تبدیل شده است. آثار به نمایش گذاشته شده در این موزه، گنجینه‌ای از فرهنگ و هنر غنی هرمز را به نمایش می‌گذارند. از صنایع دستی و ظروف سنتی گرفته تا نقاشی‌ها و مجسمه‌های هنرمندان محلی، همگی در این موزه به چشم می‌خورند. علاقه‌مندان به هنر و فرهنگ می‌توانند از این آثار دیدن و در صورت تمایل، آن‌ها را خریداری کنند. درآمد حاصل از فروش این آثار، صرف حمایت از اشتغال‌زایی مردم بومی و تحصیل دانش‌آموزان دختر در جزیره هرمز می‌شود.

موزه دکتر نادعلیان، فقط محلی برای نمایش آثار هنری نیست. این موزه، در واقع به عنوان یک مرکز فرهنگی، کارگاه‌های آموزشی مختلفی را نیز برگزار می‌کند. بومیان جزیره هرمز در این کارگاه‌ها، فرصت یادگیری مهارت‌های جدید هنری را پیدا می‌کنند. در طول سال‌های گذشته، نمایشگاه‌های متعددی از آثار هنرمندان محلی و دکتر نادعلیان در این موزه برگزار شده است. این نمایشگاه‌ها، با استقبال گرم مردم و هنرمندان روبرو شده‌اند.

ساحل سرخ

خاک سرخ هرمز، به دلیل وجود مواد معدنی فراوان، به‌ویژه اکسید آهن، رنگی سرخ‌فام دارد. این خاک، گنجینه‌ای ارزشمند برای مردم محلی است و در صنایع مختلف، از جمله رنگ‌سازی، سفال‌گری و طبخ غذاهای محلی استفاده می‌شود. تلاقی آب دریا با خاک سرخ ساحل، رنگ آب را نیز به سرخی می‌گراید و منظره‌ای شگفت‌انگیز را خلق می‌کند. این ساحل، بهشتی برای عکاسان است و سوژه‌های منحصر به فردی را برای عکاسی ارائه می‌دهد. بومیان جزیره هرمز، از خاک سرخ ساحل برای طبخ انواع غذاهای محلی، مانند ماهی، مربا، نان محلی و ترشی استفاده می‌کنند. این غذاها، طعمی دلچسب دارند.

فرش خاکی هرمز

فرش خاکی هرمز، با استفاده از خاک های رنگی موجود در این جزیره خلق می شود. خاک های سرمه ای، سرخ، آهک، سبز و دیگر رنگ ها، پالت رنگی بی نظیری را برای خلق این اثر هنری به وجود می آورند.
هنرمندان خوش ذوق هرمزی، هر سال طرحی نو را برای فرش خاکی انتخاب می کنند. در این طرح ها، نشانه هایی از فرهنگ بومی ایران، طبیعت جنوب و تاریخ و تجارت هرمز به چشم می خورد. نخل و بادگیر، به عنوان نمادهای طبیعت جنوب، در فرش خاکی هرمز نقش دارند. لباس سنتی بانوان جنوب ایران نیز از دیگر عناصری است که در این فرش به چشم می خورد.
طرح های فرش خاکی هرمز، گاه به رونق بازرگانی این جزیره در گذشته های دور اشاره می کند. این فرش، گویی روایتگر داستان ها و فرهنگ غنی هرمز است.